Zenon Frydrychowicz (młodszy brat Romualda) (1851-1929)
Po skończeniu tucholskiej szkoły elementarnej pobierał nauki w Pelplinie i Chojnicach, gdzie wspólnie z Antonim Wolszlegerem założył Chojnickie Towarzystwo Filomatów. Studia prawnicze odbył: na Uniwersytecie we Wrocławiu. Od 1875 r. rozpoczął prace w sądownictwie. W 1881 objął funkcję sędziego okręgowego w Koźminie, a później radcy sądu okręgowego w Bydgoszczy.
W obliczu tworzącej się państwowości polskiej 15 grudnia 1919 r. podjął służbę w Polskim Zarządzie Wymiaru Sprawiedliwości w Podkomisariacie w Bydgoszczy, a 15 stycznia 1920 r. został mianowany pierwszym polskim prezesem sądu okręgowego w Bydgoszczy.
Zenon Frydrychowicz, człowiek rozległej wiedzy prawniczej, dobry organizator i społecznik przyczynił się do stworzenia podstaw organizacyjnych odradzającego się polskiego sądownictwa. Za zasługi w dziedzinie prawa uhonorowany został (tak jak jego brat) orderem Polonia Restituta, zaś za działalność charytatywną Komandorią Orderu Piusa IX.
Zmarł 26 lutego 1929r.
Polski Słownik Biograficzny i wszystkie regionalne biografie zasłużonych zawierają noty o Franciszku, Romualdzie i Zenonie Frydrychowiczach, ale mało kto z odwiedzających tucholski cmentarz parafialny zauważy, że po prawej stronie głównej alei znajduje się rodzinny grób Frydrychowiczów. Tylko nieczytelne tablice świadczą o tym ,że spoczywają w nim Franciszek i Maria z Malinowskich – Frydrychowiczowie.
Zaś na pelplińskim cmentarzu z trudem odnaleźć można nagrobek z zatartym nazwiskiem ks. Romualda Frydrychowicza – człowieka który swoim pracowitym życiem i piórem dał dla potomnych tyle dzieł o nieprzemijających wartościach naukowych.